 |
|---|
|
|---|
Deze reis is van 17 mei 2014 t/m 06 juni 2014.
Bewolkt met regen
Wisselvallig
Bewolkt maar
droog
Licht bewolkt met zon
Volop Zonnig
Alle foto's op deze site kun je vergroten door erop te klikken
|
Deze pagina is 6-06-2014 voor het laatst bijgewerkt. |
|
|
17-05-2014
Gereden km's: 179 |
We zijn er vroeg bij dit jaar. Het is netaan half mei en wij zijn op weg om van onze zomervakantie te genieten. En dat terwijl de echte zomer nog moet beginnen. We vertrekken niet vroeg, maar dat is geen probleem we hebben immers vakantie. Als alle zaken zijn ingepakt en het huis is opgeruimd vertrekken we om even voor vieren. Een uurtje later zijn we het land uit. Het is de bedoeling dat we deze keer richting Italië rijden en daarom doen we eerst Duitsland aan. Tegen zessen proberen we een plaats voor de nacht te zoeken op een camperplaats in Wesel. Hier blijken alle 48 plaatsen bezet te zijn. Als we vervolgens een kleine 20 km verder rijden kunnen we een ruime plek zoeken op een camperplaats in Dinslaken. Hier is ruimte voor 10 campers en als wij staan kunnen er nog 8 bij. Als we hebben gegeten, loop ik nog even naar het nabij gelegen meer. Hier leg ik wat foto momentjes vast.
|
18-05-2014
Gereden km's: 494 |
Grijze golf. Nee geen auto van het merk 'Volkswagen' en van het type 'Golf'. maar het besef die we krijgen als we rond tienen de camper weer starten en we ons weer onder het verkeer begeven. En alle Nederlanders die we inhalen (Kan dat met die oude camper? Ja, dat kan!) heeft er niet een een donkere bos met krullen op zijn hoofd. De haarkleur van de andere bestuurders zit tussen licht grijs en donker grijs. Maar goed ikzelf ben aan de slapen ook al een beetje grijs, dus pas ik er best wel een beetje tussen. We hebben besloten om nog maar een dag snelweg te pakken om maar wat sneller in het zonnige zuiden aan te komen. Dus wilde belevenissen en bijzondere bezichtigingen hebben we niet op de kaart vandaag. De laatste kilometers hebben we in een file afgelegd. Nou ja, afgelegd! Er waren er nog 8 te gaan en daarvan hebben we de eerste 4 kilometers in een uur afgelegd. Voornamelijk stilstaand. De resterende 4 waren redelijk te doen. Al het verkeer werd van de snelweg af omgeleid in verband met weg werkzaamheden. We parkeren in Bad Ditzenbach, nabij een Vinzenz therme, langs de route waar het verkeer van de snelweg wordt langs geleid. Wij hopen voor vannacht dat er weinig verkeer over de snelweg komt!
|
19-05-2014
Gereden km's: 292 |
Na 2 dagen snelweg zijn wij er al weer klaar mee. Het was de bedoeling om tot in Italië de snelweg te nemen, maar die belofte, aan ons zelf, kunnen we niet volhouden. we starten wederom rond de klok van tienen en verslinden de ene B-weg na de andere en we vinden het heerlijk. Heerlijk toeren door dorpjes en langs korenvelden. Opvallend is het dat hier het koolzaad nog in volle bloei staat, terwijl het in Nederland allemaal al is uitgebloeid. We vinden het voor nu niet erg want het levert mooie plaatjes op. Als we heel wat mooie stukjes zuid Duitsland hebben gezien vallen we Oostenrijk binnen. Dit klikt dramatischer dan het is, maar we rijden dus gewoon Oostenrijk binnen. En als we hier een pas of drie zijn overgestoken dan wordt het tijd voor een overnachtingsplaats. Deze vinden we in het Tiroolse plaatsje Pfunds. Hier staan we op de camperplaats voor camping 'Via Claudiasee'. Hier hebben we wifi, dus de kans om voor de eerste keer deze site bij te werken voor jullie.
|
20-05-2014
Gereden km's: 309 |
Het moet niet gekker worden.... Uuuh, morgen moet het anders..... Wat is het geval, vraagt u? Nou we vertrekken wederom rond tienen. Zo regelmatig zijn wij nooit in de vakantie. Het doet kennelijk toch wat met je als je zo vroeg al, met de grijze golf, op vakantie gaat. Maar goed... we zijn vertrokken. En nog geen 20 meter buiten de poort van de overnachtingsplaats krijgen we al te maken met een 'Umleitung', En voor we het in de gaten hebben zitten we in Zwitserland. We hadden er geen notie van zo in de buurt van de Zwitserse grens te zitten. We volgen de 'Umleitungs borden' en weldra keren we in Oostenrijk terug. Opnieuw vallen we van de ene bergpas in de andere. Onze oude Peug ondergaat de inspanning kranig. Met geen misse slag onder het kleppendeksel brengt hij ons naar daar, waar ik hem heen stuur. Enkele momenten later arriveren wij in Italië, en we zijn het land nog niet binnen of we ontdekken eigenaardigheden. Voor ons reden om de eerste de beste parkeerplaats te nemen. Staat daar werkelijk zomaar een kerktoren midden in het water. Vreemd! We maken er een foto van en rijden verder, zonder ons ook maar af te vragen of het kerkgebouw zich nu onder water bevindt. We trekken verder richting het zuiden. We laten de 'Stelvio' rechts van ons, letterlijk nog maar even links liggen. Ik hoop daar later in deze vakantie nog een leuk verhaal over te schrijven. Blijf dus deze site in de gaten houden. We steken de 'Gampenpas' over en dan kunnen vaart maken richting het 'Gardameer'. Daar eenmaal aangekomen komen we in een drukte die we zeker in de meimaand niet hadden verwacht. Niet dat de stranden aan het meer nou zo overvol liggen , maar de weg langs het meer is behoorlijk druk. Voor ons ook een reden om niet aan het meer te overnachten. Voor ons een plekje op een luxe camperplaats in Monzambano. Het weer is inmiddels dusdanig dat we tot voorbij 22:00 uur buiten kunnen zitten.
|
21-05-2014
Gereden km's: 240 |
We beginnen langzaam aan toch in de relax modus te komen. We ontbijten rustig, pakken ons boeltje in en vertrekken weer. De traditie van de laatste paar dagen is verbroken. Vertrektijd: even voor half elf! Al snel zitten we weer in het geraas van het snelle Italiaanse verkeer. Eigenlijk willen we dit niet. Dit nog niet tegen elkaar gezegd hebbende belanden we op een heerlijk rustige weggetje dat ons door een mooi stukje Italiaans landschap breng. Maar dit is van korte duur. Even later is het weer drukte alom. We bijten ons er maar doorheen. In de loop van de middag rijden we toch weer een bergachtig gebied binnen. Het was namelijk alweer redelijk vlak om ons heen. En zowaar worden we over een berg geleid. En zoveel te dichter wij de 'Toscane' naderen zoveel te steiler worden de hellingen. Als we een maal Maranello, de plaats waar de Ferrari's worden gemaakt, voorbij zijn dan krijgt onze oude Peug het echt voor de kiezen. Hellingen van 20% moet hij verwerken. Eerst naar beneden, dat gaat nog wel, maar later ook naar boven. Er zitten stukken tussen waar de eerste versnelling gehanteerd moet worden. 15 km/u is dan het maximum wat we kunnen halen. Ik probeer de oude Peug met zachte hand te bedienen, want ik wil namelijk niet meer van mijn garagehouder te horen krijgen wat ik al niet allemaal met hem uithaal! Rond zessen arriveren we nabij 'Pistoia'. Een stadje die we morgen willen bewonderen.
|
22-05-2014
Gereden km's: 38 |
We hebben de smaak echt te pakken. We slapen uit tot 9:00 uur. Dat was ons nog niet eerder overkomen. En zoals beloofd gaan we vandaag de plaats 'Pistoia' bekijken. Maar voor we dit doen zorgen we eerst dat de tanks geledigd, dan wel gevuld worden. Als we dat eenmaal in kannen en kruiken hebben dan starten we, en nog geen half uur later staan we alweer geparkeerd en gaan we gewapend met fototoestel het stadje in. Volgens het boekje, die we ons eerder al over de 'Toscane' hadden aangeschaft, zou 'Pistoia' niet veel onder doen van de stad 'Florance'. 'Pistoia' zou zelfs onder gewaardeerd zijn. Eerlijk gezegd heb ik het er niet vanaf gezien. Het was een leuk stadje, daar niet van, maar om te zeggen hier kan ik uren in ronddwalen! Nee, ik niet. Maar Lisette ook niet. Even nog kijken we naar de brandweer die een bijennest van een gevel verwijderd en wandelen daarna verder, Na een uurtje of 2 a 2 1/2 uur hebben we het wel gezien en zoeken de camper weer op. En weldra zijn we weer op pad naar 'Vinci'. Jawel, het plaatsje waar Leonardo da Vinci is geboren. Niet ver buiten het centrum is een gratis camperplaats waar wij het mooiste plekje weten te bemachtigen. Omdat dit een bergdorpje is besluiten we dat ik nog even een korte klimtraining op de fiets ga uitvoeren. Heel veel hoogte meters zijn het niet, maar wel pittig. Eerst vanuit het dorp rij ik naar boven. Daar kom ik op een gegeven moment op een kruising hier besluit ik rechtsaf te gaan als ik enkele minuten later daar de top te hebben bereikt rij ik terug naar de kruising. Opnieuw kies ik voor rechtsaf. Wat me daar gebeurt zal ik niet snel vergeten. Het is alsof ik tegen een muur op rij, zo stijl! Werkelijk zo stijl dat de kracht die ik op de pedalen moet brengen om vooruit te komen, er voor zorgen dat het voorwiel bijna loskomt van het wegdek. Gelukkig duurt dit niet lang. Als ik ook daar de top heb bereikt is mijn energievoorraad op en rij terug naar de camper. Maar voor ik dat doe zet ik nog even het geboorte huis van Leonardo op de foto. Dat had ik mij al voorgenomen toen ik er op de heenweg langsheen reed.
|
23-05-2014
Gereden km's: 75 |
Als we wakker worden klettert de regen op het dak van de camper. En we wilden zo graag het stadje 'Vinci' bekijken! Het halen van vers brood bij de bakker, hebben we al verruild voor het zelf afbakken van afbakbroodjes. Maar door vooral ruistig aan te doen worden we beloond met het feit dat de regen stopt. Dan toch maar de schoenen aan en gaan. Gewapend met paraplu, wan je weet maar nooit, lopen we enkele ogenblikken later in het stadje. Al snel hebben we 'Museo Leonardiano' gevonden. Alhoewel we hebben deel 2 gevonden. In deel 1 moet je het kaartje kopen. Inmiddels is het weer gaan regenen. Maar zonder de plu te gebruiken weten we, redelijk droog nog, deel 1 te bereiken. Hier kopen we een kaartje en starten we dit museumbezoek. We hadden de verwachting toch wel een paar van zijn doeken te kunnen bewonderen, echter niet een van zijn doeken te vinden in deel 1. We vestigen onze hoop op dit punt op deel 2. In het eerste deel vinden we miniaturen van machines. Wat later blijkt is dat dit allemaal machines zijn die vervaardigd zijn nadat Leonardo da Vinci daar schetsen dan wel (bouw)tekeningen voor heeft gemaakt. Wel nu op naar deel 2. Hiervoor lassen we even een rustmoment in want het komt inmiddels weer met bakken uit de hemel. Als ook dat weer redelijk is opgelost lopen we naar deel 2. Maar ook hier geen schilderij te bekennen, maar opnieuw uitvindingen van hem, maar ook zaken die betrekking hebben op het oog. Zoals de werking van -, wat je er mee kunt, en vooral ook wat het met je doet, ook al is het er niet. Begrijp je het een beetje? Nee! Dan wordt het tijd om zelf af te rijzen naar 'Vinci'.
|
24-05-2014
Gereden km's: 45 |
De start van week 2 alweer. Zoals elke vakantie, vliegt de tijd. We maken er een rustig dagje van. Nadat het ontbijt is weggewerkt, (Want zo beleefden we het. Zo droog!) een foto te hebben gemaakt van het uitzicht vanaf de camperplaats en Baico is geborsteld gaan we de trap op om 'Radda in Chianti' te bekijken. Dat kan vandaag weer zonder jas, want het weer is weer het mooiste weer van de wereld. Via een wonderlijk tunneltje komen we meteen in de kern van het plaatsje terecht. Het is werkelijk het bezichtigen even waard. We treffen een klein supermarktje, kopen een paar kleine spulletjes en betalen daar meteen de hoofdprijs voor. Een moment later stappen we een kleine wijnproeverij binnen die enkel en alleen wijn aan de man brengt die afkomstig is van een (bio)boerderij. Uiteraard moet er even worden geproefd. De vriendelijk jongeman legt in uitsteken Engels de kracht van de verschillende wijnen uit en na het proeven heeft hij mij weten te overtuigen dat ik hier niet met lege handen naar buiten kan gaan. Hetgeen wij uitgekozen hebben wordt door hem zorgvuldig verpakt. Aan mij de taak om het aangeschafte in originele verpakking bij de camper te krijgen. Als dat eenmaal is gelukt is het weer tijd om de volgende plaats op te zoeken. Deze vinden we in 'San Gimignano'. We besluiten hier twee dagen te gaan staan. Dat betekend voor de rest van vandaag rust en dan morgen in alle rust het stadje in. En vanaf de camperplaats wordt dat met een pendelbusje geregeld. Wat willen we nog meer. Als het bijna donker wordt neem ik nog even de moeite om een avond foto te maken van over de camperplaats, waar de rook van de barbeque aldaar nog overheen trekt, richting 'San Gimignano'.
|
25-05-2014
Gereden km's: 0 |
Ik heb het al veel vaker geschreven, daarom doe ik het nu gewoon nog een keer! Het is zondag dus mag er worden uitgeslapen, en dat doen we dan ook. Op de camperplaats is een douche aanwezig en daar maken we eerst dankbaar gebruik van. Verder doen we lekker relaxed vandaag. We rommelen wat aan, we lezen een boek en meer van dat soort dingen. In de loop van de middag laten we ons door het pendelbusje naar 'San Gimignano' brengen. Ik kan de stad niet zo goed uitleggen aan jullie als dat Wikipedia dat kan. daarom heb ik onderstaande tekst van wikipedia als bron gebruikt.
|
26-05-2014
Gereden km's: 109 |
Vandaag gaan we weer op pad. Het stadje 'Volterra' is het doel. Het is niet ver vanaf de plaats waar we het weekend hebben doorgebracht. Dus voor we de camper eenmaal op stoom hebben zijn we er ook al. Als we de camper hebben geparkeerd dan is het slechts 254 treden naar boven lopen en dan zitten we meteen in het oude centrum van het stadje. Je hebt de neiging om het ene stadje met het andere te vergelijken, maar dat moet je helemaal niet willen. 'Volterra' is op een andere manier mooi. Het is daarom niet raar dat ik weer moeite heb een keuze te maken uit al die foto's die zijn gemaakt. Maar zoals je ziet is het gelukt. 'Volterra' schijnt een van de belangrijkste steden te zijn van de 'Toscane' en ligt op een hoogte van 545 meter op een de door de wind getieisterde steile heuvel. Als we uitgekeken zijn vervoegen we ons weer bij Baico, die op de camper heeft gepast en rijden verder. Tussen 'Volterra' en 'Pisa', die we morgen op de agenda hebben, hadden we een keuze gemaakt voor overnachting. Maar in verband met een wegafsluiting door onbekende reden konden we daar op onze manier niet komen. Maar dan is dat maar een keuze, daar zijn er meer van! De nieuwe is 'Livorno'. Deze plaats ligt aan de kust en de camperplaats er nog geen 800 meter vandaan. Dat roept om een wandeling. Nadat we iets hebben gedronken lopen we met Baico naar het strand. Die zich kenmerkt door vele prive strandjes. Wil je daar gebruik van maken, dan moet je entregeld betalen. We hebben de zwembroek niet aan en maken daarom geen gebruik van die aanbiedingen. Wat we wel doen is even een flinke wandeling over de boulevard, die al gauw zo'n 3 km is. Diezelfde drie moeten daarna ook weer terug. Op de terugweg laten we Baico even zwemmen via een niet prive stranddeel. Daarna terug naar de camper.
|
27-05-2014
Gereden km's: 42 |
Als je in de 'Toscaanse' bent geweest moet je 'Pisa' hebben gezien . . . . . . , zegt men. Nou, vooruit dan maar, we zijn nou in de buurt! Het is al tegen de middag als we vertrekken, maar heel veer is 'Pisa' niet meer. Volgens de gidsen die we hebben zijn er twee camperplaatsen die voor ons geschikt zouden zijn. Als we op onze eerste keus aankomen is er in geen velden of wegen een camperplaats te vinden. Na lang zoeken vinden we de plaats waar je het afvalwater kunt lozen. Maar een plek om ook te kunnen overnachten, niet. We besluiten ons weer te vervoegen tussen het drukke Italiaanse verkeer en vinden even later onze tweede keus. We parkeren, trekken de schoenen aan, sommeren Baico goed op de camper te passen en dan gaan we. We maken gebruik van een navigatie op de telefoon die ons eerst door een gedeelte van de oude binnenstad loodst. Want ook die moet je gezien hebben. Hoe we die gevonden hebben? Nou . . . , de foto's getuigen het! Dan de trekpleister waar werkelijk de hele wereld op af komt. Zelden zoveel gesproken talen om me heen gehoord, binnen de oppervlakte van 5 voetbalvelden. Maar ik moet zeggen hij staat wel erg scheef. Dan ook maar een foto zoals iedereen die neemt. Enerzijds die die hem probeert om te duwen(Zie foto 3), en anderzijds die die hem probeert recht te zetten (Zie foto 4). Ondanks dat het eind mei is, is het er behoorlijk druk. Wij verkiezen er daarom ook maar voor om geen bezichtigingen binnen te doen. Het massale is niet aan ons besteed, maar we kunnen wel zeggen dat we 'de scheve toren van Pisa' hebben gezien. We lopen de kortste weg terug naar de camper, alwaar wij Baico bedanken voor zijn goeie diensten. Er is niemand binnen geweest. We starten de camper en rijden deze zo'n 6 km verderop in een klein dorpje genaamd 'San Giuliano Terme'. En hier vinden we . . . . . , RUST!
|
28-05-2014
Gereden km's: 16 |
Het is het starten van de camper bijna niet waard. Goed en wel gestart of we staan alweer op plaats van bestemming. 'Lucca' wordt het vandaag. De stad die veelal door toeristen die op weg zijn naar 'Pissa' wordt overgeslagen. Nou, wij doen dat niet. Wij willen graag de meest ondergewaardeerde stad van Italië met zijn met bomen begroeide stadsmuur, en betoverende kerken bekijken. We beginnen met een wandeling over een gedeelte van de stadsmuur. Als we ter hoogte van de 'San Frederiano-kerk' zijn lopen we de stad binnen en brengen meteen een bezoek aan deze kerk. Even later lopen we een plein op wat van oudsher een amfitheater moet zijn geweest. Nu is het een plein met gezellige terrasjes en leuke souvenierswinkeltjes. Een van die terrasjes doen wij even aan. Als we een uurtje later een halve liter wijn een flesje water, wat pinda's en chips en een faccogia afrekenen zijn we slechts 6,50 kwijt. De ober moet ergens een rekenfout hebben gemaakt maar hij houdt vol van niet. Nou dan vinden wij het prima. Als dank hebben wij de foto die ik van hem heb gemaakt op de site van dit etablissement gezet. Na een stuk verder gewandeld te hebben komen we aan bij 'Torre Guinigi' hiervan beklimmen we de toren. Dit was de toren die in de middeleeuwen werd gebruikt om niet alleen 'Lucca' maar ook alles daarom heen in de gaten te houden. Nu is het een mooi uitzicht punt waarop een viertal bomen groeien. Na deze bezichtiging lopen we terug naar waar we gestart zijn, en pikken onderweg nog even een ijsje mee. En toch worden we weer even opgehouden door een kerk die in de weg staat. Oke, oke.... we komen nog wel even binnen kijken! Dit blijkt de 'Piazza San Michele' te zijn. De Kerk die voorzien is van een 'Pisaans-Romaanse gevel. Nu gaan we echt terug naar de camper. Het is omdat de camperplaats vrij aan de prijs is maar anders. . . . morgen weer! Samengevat een inderdaad ondergewaardeerde stad met misschien ook wel een ondergewaardeerde ober? maar in iedergeval een aanrader.
|
29-05-2014
Gereden km's: 77 |
We hadden weer de mogelijkheid om een douche te nemen en dat doen we dan ook. En ook de camper wordt even schoon gemaakt en als dat alles is gebeurt vertrekken we weer. Het is dan inmiddels half 12. We rijden richting het noorden langs de rivier 'Serchio'. Deze rivier is de grens tussen twee gebieden die samen de 'Garfagnana' vormen. Aan de ene kant hebben we de 'Apuaanse Alpen' en aan de andere kant de Apennijnen. Ook dit is een weinig bezocht gebied, die toch samen het ruigste en mooiste deel natuur van de 'Toscane' vormt. Als we naar onze camper plaats rijden in 'San Romano in Garfagnan' is het mooi weer. Als we aankomen zetten we ook meteen de stoelen buiten en genieten van de zon, maar ook van onze lunch. Tijdens het eten proberen we plan de campagne te maken voor de rest van de dag, maar al snel wordt deze voor ons bepaald. De lucht trekt dicht en het begint zachtjes te regenen. We wachten het binnen maar even af..... maar al snel gaat het harder en harder regenen en later zelfs een klein beetje onweer. We besluiten voor de rest van de dag maar te luieren.
|
30-05-2014
Gereden km's: 55 |
Het is koud als we wakker worden. Maar al snel klimt het kwik in de thermometer naar aangenamere temperaturen. Als het ontbijt op is gaan we verder. Verder het ruige gebied in, en voor we het in de gaten hebben moet onze oude Peug alweer hard werken. Hard werken om voorbij de 1575 meter hoogte te komen. We moeten namelijk over de 'pasa di Pradarena'. Dit doen we omdat onze navigatie dat aangeeft. We hebben de navigatie ingesteld op een plaatsje nabij de Stelvio en we hebben afgesproken om niet meer dan twee uurtjes te rijden en dan een plaatsje zoeken. vandaag vinden we die, nog drie colletjes (waarvan we de namen niet hebben onthouden) verder, in 'Cervarezza Terme'. Een camping deze keer. Op de 4 sterren camping 'la Fonti' krijgen we een plaatsje met een enorm mooi uitzicht. Met dit uitzicht kunnen we enorm genieten van al die 4 sterren regen die even later met bakken uit de hemel komt. Maar als het dan in de tweede helft van de middag toch nog weer droog wordt lopen we er toch even uit. We bekijken 'Cervarezza'. Maar in vergelijking met wat we al gezien hebben stelt dit dorpje niet zo veel voor. De regen zorgt er dan wel weer voor dat er een paar mooie foto's geschoten kunnen worden. Als we terug zijn op de camping maken we gebruik van de wifi en hebben even contact met het thuisfront.
|
31-05-2014
Gereden km's: 149 |
Bij het naar bed gaan gisteravond konden we de sterren aan de hemel tellen. Ook kon je ver het dal in kijken. De laatste foto van gisteravond is daar het bewijs van. Dat beloofd wat voor morgen......, maar als we wakker worden horen we de regen alweer op het dak kletteren. En als we naar buiten kijken is het potdicht van de mist. Die variant van slecht weer kenden we nog niet deze vakantie. Maar al met al is natuurlijk helemaal niet raar. We zitten in de bergen en dan ook nog eens op een hoogte van 1000 meter. ALs we vertrekken begint het weer al redelijk op te klaren en weldra zitten we te zweten in onze lange broek en trui in de cabine van onze camper. Even een korte pauze! Korte broek en t-shirt aan, broodje eten, en door! We hebben duidelijk de bergen, en daarmee ook de 'Toscane' achter ons gelaten. Langzaam rijden we richting 'Bormio'. Maar om daar maandag aan te komen moeten we wel rustig aan doen, anders zijn we er vandaag al. Dus stoppen we in 'Castelletto di Leno'. We vullen de dag met waar we goed in zijn deze vakantie. Ontspannen!!
|
01-06-2014
Gereden km's: 110 |
Als je de dag ontspannen afsluit ben je kennelijk vroeg wakker. Nou ja, dan ben ik (Harry) nog niet ontspannen genoeg, want als ik wakker word om kwart over 8 heb ik het bed voor mij alleen. Lisette zitnamelijk al, aangekleed en wel voor de camper in het zonnetje een boek te lezen. Voor mij de reden om nog even te dommelen. Maar dan vraagt de maag om een ontbijt, dan er toch maar uit. Rond elven vertrekken we weer. Opnieuw een klein stukje richting 'Bormio'. niet te snel want het weer is hier goed. We rijden eerst naar 'Sulzano' een plaatsje aan het meer van Iseo. Maar een plastic tuinstoel midden op de inrit zegt ons genoeg. Vol! Dat betekend een nieuw plaatsje zoeken. Al is dit meer kleiner en minder toeristisch als het Gardameer, ook hier is het drukker. En daar waar het drukker is horen Harry en Lisette niet thuis. In ons voor onderzoek hadden we ook een mooi plek gevonden in 'Capo di Ponte'. Hiervoor moeten we even door een 5-, 6-, of misschien wel een 7-tal tunnels, maar dan zijn we er ook. De eerste indruk is . . . Vol! Maar bij aanmelden wordt ons gemeld dat de oude plaats inderdaad vol is, maar dat ze eventueel nog wel een plaatsje heeft op een veld achter de camperplaats en of we daar misschien willen staan. We bekijken het vluchtig en we gaan het aanbod graag aan. Beter dan de camperplaats zou ik zeggen, want de standaard Italiaanse camperplaats is van de categorie hutje mutje, en hier hebben we alle ruimte. Tegen de avond lopen we naar het dorp. We hebben namelijk gezien dat er markt is. En daar moeten we natuurlijk even over heen. Ik heb de hele markt in 1 foto weten te vangen. Hij bestond namelijk voornamelijk uit verkoop van tassen en kleding. Als we de markt gezien hebben gaan we op zoek naar een eetgelegenheid. Dit zou al met mijn verjaardag eergisteren, maar toen is het er niet van gekomen. Dat hebben we vanavond maar even ingehaald.
|
02-06-2014
Gereden km's: 146 |
Op naar 'Bormio' is het thema vandaag. We gaan ons voorbereiden op de grote klim. De klim per fiets van de 'Stelvio'. Vanaf 'Capo di Ponte' is dat ongeveer 90 km rijden. Om in de stemming te komen heeft onze navigatie een route gevonden die over een berg heen loopt. Paso del Mortirolo, een pas over een berg met een hoogte van 1852 meter. Dit is wat wij leuk vinden. Weinig tegen elkaar pratend zitten we te genieten, van de natuur om ons heen, in de cabine van onze oude Peug. Als we de afdaling met goed gevolg en zonder schade hebben uitgevoerd komen we weldra aan in "Bormio'. Dit is een typisch wintersportoord wat in deze ijd van het jaar werkelijk uitgestorven lijkt. Met veel pijn en moeite vinden we uiteindelijk de enige camperplaats aldaar. Het blijkt een met grind bedekt terrein te zijn met 0,0% aan luxe te zijn en daar dient wel Eur. 15,- voor betaald te worden. Nog even zoeken we naar de enige camping die 'Bormio' rijk zou zijn, maar die wordt in het geheel niet gevonden. Nu wordt het wikken en wegen. Het is zowieso de bedoeling dat ik morgen ga fietsen. Voor vandaag heb ik al te weinig tijd. We raadplegen nog even de weersvoorspelling voor morgen. Mmmm.... Slecht nieuws! Er worden voor morgen regen en sneeuwbuien verwacht op de 'Stelvio'. Dan is het niet onverstandig om de pas vandaag al met de camper over te steken, want als het morgen echt sneeuwt daarboven, dan wordt deze onheroepelijk afgesloten en kunnen wij 100 km omrijden om toch in Oostenrijk terecht te komen. We slingeren daarom de oude Peug maar weer aan en rijden de Pas op. Ik wil jullie uitleggen hoe mooi die 'Stelviopas' is, maar dat is met geen pen te beschrijven. Wij vallen van de ene oh in de andere. Ik rijdt ik met een dubbel gevoel naar boven. Ik had dit met de fiets kunnen doen, maar ik moet ook realistisch zijn. De berg is en blijft zwaar, en als het weer niet goed is, dan wordt hij dubbel zo zwaar en gevaarlijk. Dat risico wil ik niet lopen. Als we de top naderen wordt de weg geflankeerd door een muur van sneeuw die daar nu nog ligt. Kaarsrecht weggeschept om de pas geschikt te maken voor de 'ronde van Italie', of tewel 'd Giro. Een aanmoediging op het sneeuw geschreven is daar nog een bewijs van dat nog maar een paar dagen geleden deze ronde over de 'Stelvio' werd geleid. Boven genieten we heel even van het uitzicht en lopen even langs de gebruikelijke souvenierswinkeltjes en stappen dan snel weer in voor de afdaling. Ook die is mooi, al is het weer met een andere vorm van schoonheid. Dit is de kant die 9 haarspeldbochten meer heeft en voor mijn gevoel wat constanter is in steigingspergentage. Ik hoop toch op mooi weer morgen! Want tijdens de afdaling heeft het naast de regen ook nog even gesneeuwd. We parkeren in 'Glorenza' op een gemeentelijke camperplaats. Deze is 10 keer mooier dan die in 'Bormio'. Wat een troost!
|
03-06-2014
Gereden km's: 124 |
De dag begint erg zonnig. We zitten dan ook buiten te ontbijten, maar de voorspellingen van gisteren staan nog steeds. En als we een anderhalf uur later wegrijden spettert het. Ik heb mij er al in berust de 'Stelvio' dit jaar niet te fietsen. Hoe zo'n zin ik er ook aan had, ik waag het er niet op. Dan ook maar weg van die berg, en maar door trekken naar Oostenrijk. Meteen over de grens met Oostenrijk maar even de tank vullen, want dit scheelt toch zo'n slordige 20 tot 25 cent per liter met Italië. In Pfunds doen we boodschappen en twijfelen heel even of we niet op dezelfde camping gaan staan als waar we de heenreis ook hebben gestaan. We doen het niet en kiezen voor het onbekende. We parkeren nu in 'Nassereith' op en kleine familiecamping, camping 'Rossbach'. Deze blijkt behoorlijk bezet te zijn door Hollandse campeergasten. Wij kunnen er gelukkig nog bij. En ook hier is het weer niet stabiel. Zo zitten we buiten en zo moeten we weer naar binnen in verband met een spettertje regen. Het is niet veel, maar toch!
|
04-06-2014
Gereden km's: 235 |
Via buren op de camping worden we geattendeerd op een route door Duitsland dat de "Romantische Strasse' genoemd wordt. De route loopt van Wurzburg naar Fussen. Maar je kunt hem natuurlijk ook andersom rijden. Komt dat even mooi uit wij komen vanuit Oostenrijk bij Fussen Duitsland binnen. Als wij ons boeltje weer gepakt hebben rijden we verder. We steken de Fernnpas over en niet veel later zijn we in Duitsland. En al snel laten we de bergen van Oostenrijk achter ons. Nou, de buurman op de camping heeft niets te veel gezegd. De route is prachtig! Onderweg genoeg ruimte om ook even te pauzeren. Wij doen dit aan een fotogeniek meertje waarin wat, zo vermoed ik, vis-steigertjes zijn aangelegd. Als we uitgegeten zijn vervolgen we onze weg waarbij we de navigatie niet nodig hebben. De route is uitstekend bewegwijzerd. Als we tegen vieren besluiten een plek voor de nacht te zoeken blijktdeze aan de route te zitten. We hadden beter moeten weten. De plaats heet namelijk 'Rain' en we staan netaan stil en het begint te regenen de ene bui na de andere. Maar onderweg prima weer gehad laten we daar maar over nagenieten.
|
05-06-2014
Gereden km's: 269 |
Vandaag het vervolg van de "romantische strasse', althans dat is de bedoeling. Na vertrek, met een verse bak kersen op het dashboard, zitten we al vrij snel weer op de route. Maar zo snel als wij hem terug hadden gevonden zo snel zijn we hem ook weer kwijt. Terug rijden zou een optie zijn, maar even via een ommetje proberen terug te komen op de route lijkt ook een optie. Niet veel later zijn we terug op de route. Een klein stukje overgeslagen maar dat deert niet. Met een gerust hart rijden we verder, op de route, nou ja..... dat denken we. Maar voor er weer een bevestiging komt van een nieuw bordje, als bewijs dat we de juiste weg volgen, blijft uit. We zijn opnieuw van het romantisch padje af! We hebben er geen vertrouwen in om opnieuw op het juiste spoor van de 'Romantische strasse' terecht te komen en besluiten onze eigen 'Romantische strasse' te maken. Lisette neemt de kaart op schoot en en vertelt mij of ik links, rechts of gewoon recht door moet gaan. En voor we het weten is het tijd om een plekje te zoeken voor de nacht. Dit plekje vinden we in 'Grossheubach'. Hier zijn we te gast bij 'Gasthaus Zur Bretzel' waar ruimte is voor een 20-tal campers. Ook, omdat het de laatste nacht van onze vakantie is, genieten we hier van een heerlijk eten en goeie wijn.
|
| 05-06-2014
Gereden km's: |
We waren al gewaarschuwd. Jullie zijn vroeg wakker! Waarom? Nou die vier kerken die hier in het dorp staan beginnen al om half 6 te luiden. Nou we waren inderdaad vroeg wakker, maar niet ven de kerkklokken. Het was de zon die al erg vroeg op ons camperdakje stond te branden. En zo kwam het dat we om half 10 het grijze asvalt van de Duitse wegen konden opzoeken. Voor we de snelweg vinden eerst maar even zorgen dat de dieseltank gevuld is en dan is het een kwestie van gaan. Nou dat gaan is van korte duur. Na een kilometer of 90 komen we in een file te staan. En het is letterlijk staan. Als we verder kunnen zijn we 3 uren verder in de tijd. 3 uren lang wachten. Je ziet mensen bij elkaar buurten, je ziet mensen even uitstappen en weer in stappen en dan toch weer even uitstappen. Kortom iedereen strekt zijn beentjes op zijn eigen manier. Goed de 3 uren zijn om en dan komt de rij met auto's lngzaam op gang. Drie rijbanen moeten een worden. En als het er een is dan zie je de oorzaak een viertal vrachtauto's zijn in volle vaart achterop elkaar in gereden. Geen prettig gezicht. Een lange tijd erna is het genieten van een bijna lege snelweg voor ons. Deze wordt immers langzaam aan de achterzijde aangevuld. maar een uurtje later is het weer behoorlijk druk. Dit leid zo af en toe toch weer op een stuk langzaam rijden verkeer. Maar als we dan weer welkom worden geheten op de zeebodem, dan weten we dat we weer thuis zijn. Al is het met 4 uur vertraging.
|
|
|
|
|
|
|
